“ดอยอินทนนท์” เชียงใหม่

อยากหนาวขอให้บอก อยากเจอหมอกขอให้มา

การเดินทางสู่เชียงใหม่ รอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ของเราในครั้งนี้ มีภารกิจจนทำให้เหลือเวลาว่างแค่ 6 ชั่วโมง แต่คิดถึงดอยอินทนนท์มาก (ทั้งที่ไปบ่อยๆ) ไปให้หน้าได้ปะทะสายหมอกสักหน่อยก็ยังดี จึงไม่ลังเลค่ะ จากตัวเมืองมุ่งหน้าสู่ดอยอินทนนท์ ขับรถยนต์โดยใช้เส้นทางถนนเลี่ยงเมืองสันป่าตองหางดงยาวไป และเลี้ยวขวาเข้าถนนหมายเลข 108 เพื่อเข้าสู่จอมทอง ระยะทางประมาณ 100 กิโลเมตร ต้องใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง นั่นหมายความว่า เราต้องใช้เวลาเดินทางไปและกลับทั้งหมด 4 ชั่วโมง ซึ่งจะเหลือเวลาอยู่ข้างบนแค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้น แผนในหัวเราคือขึ้นไปที่จุดสูงสุดเพราะคิดว่าไปถึงตรงนั้นแล้วยังไงก็ต้องได้เจอหมอกแน่นอน จากนั้นจะขึ้นไปที่พระตำหนักดอยผาตั้ง จะไปหาน้องแกะที่นั่น หลังจากที่เคยขึ้นไปสองครั้งช่วงปลายปีที่แล้วและต้นปีที่ผ่านมา ก่อนกลับก็จะแวะซื้อผลไม้ที่ตลาดม้ง เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจของเรา ฮ่าๆๆๆ

 

เราขึ้นมาถึงจุดสูงสุดของดอยอินทนนท์เวลา 11 โมงกว่า เจออากาศที่เย็นมากทั้งที่แดดเปรี้ยงใกล้เที่ยงแบบนี้ อุณหภูมิต่ำถึง 15 องศาเซลเซียส แถมมีลมพัดตลอดเวลาอีก ชอบมากเลยค่ะ

 

จากนั้นมาแวะกันที่ลานจอดรถทางเข้ากิ่วแม่ปาน ในเวลาใกล้เที่ยง แต่แถวคนรอเข้ากิ่วก็ยังเยอะอยู่ เราไม่สนใจตรงนั้นถึงแม้ว่าจะเคยเดินเข้าไปเมื่อปลายปีที่แล้วแต่ไม่พบทะเลหมอกก็ตาม ฮ่าๆๆๆ เรามาหามุมถ่ายรูปหมอกไหลเบาๆอยู่ริมถนนฝั่งตรงข้ามดีกว่า ^^” อยู่ตรงนี้กันนานเลยล่ะค่ะ เกือบครึ่งชั่วโมงแน่ะ เหลือบดูเวลาอีกทีคือ…. ไปหาน้องแกะไม่ทันแล้ว ต้องตัดออกจากแผนให้กระชับขึ้นอีก

 

ยืนดูหมอกไหลจนพอใจก็ออกรถวกกลับกันค่ะ และต่อไปนี้คือบรรยากาศระหว่างทางที่ทำเอาฟินมากที่สุด คือการแทรกตัวเข้าไปท่ามกลางสายหมอกหนาๆ เข้าเกียร์ต่ำ ปิดแอร์ เปิดกระจก ให้ลมพาสายหมอกมากระทบหน้าเบาๆ โอย….เคลิ้มค่ะ เคลิ้มจริงๆ

 

มาช่วงนี้นางพญาเสือโคร่งก็เริ่มบานดอกกันแล้ว ปีนี้บานเร็วมากๆ ทยอยบานตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมาแล้ว ซึ่งปกติจะเริ่มบานช่วงปลายเดือนธันวาคม ไปถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์

 

วิ่งลงมากระทั่งถึงตลาดม้ง เรียกว่าเป็นตลาดค้าปลีก ผัก ผลไม้ ที่ใหญ่ที่สุดในดอยอินทนนท์เลยก็ว่าได้ มากี่ครั้งก็ต้องมาแวะที่นี่ ส่วนเรื่องราคานั้นก็ไม่แพงมาก แต่จะเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาลบ้างนะคะ ช่วงฤดูหนาวเข้าไฮซีซั่นราคาอาจจะมีขึ้นตามไปบ้าง แต่ก็พอคุยกันได้ค่ะ มีร้านค้าเป็นลักษณะคล้ายๆแผงลอยของชาวไทยภูเขาวางเรียงกันเป็นทางยาวหลายสิบร้าน พอใจร้านไหนก็ลองเข้าไปต่อรองราคากันได้เต็มที่

 

มาสะดุดเล็กน้อยกับราคาลูกพลับที่เราชอบกิน ครั้งก่อนมาแวะช่วงหน้าฝนราคาถุงละ 20 บาท แล้วทำไมหน้าหนาวราคามันพุ่งไปถึง 100 บาทล่ะคะแม่ค้า!! ด้วยความสงสัยจึงถามไปและได้คำตอบมาว่า “นั่นมันลูกพลับพันธุ์พื้นเมือง แต่มันหมดไปแล้ว อันนี้พันธุ์ต่างประเทศมันจะออกช่วงหน้าหนาว” …. โปรดใช้วิจารณญาณในการรับฟัง ^^” ถามว่าแพงไหมถ้าเทียบกับตลาดต่างๆแล้วก็ไม่แพงค่ะ ถ้ายิ่งเป็นของที่ขายในห้างสรรพสินค้าราคาก็จะสูงกว่านี้มาก แต่ถ้าเปรียบเทียบกันตามฤดูกาลก็ต้องยอมรับว่าราคามันต่างกันมาก สี ขนาด รสชาติ เหมือนกันมากซะจนเราต้องอดใจเอาไว้ รอหน้าฝนก็ได้ค่ะ แฮ่!

 

หลังจากซื้อผักผลไม้จนคิดว่าเดี๋ยวจะหิ้วกลับกันไม่ไหวแล้วก็เริ่มหิว ขอมาแวะทานข้าวร้านประจำของเรา (ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4) เพราะส่วนมากก็จะมาที่ร้านนี้ เป็นร้านอาหารตามสั่งธรรมดาๆ มีไก่ย่างขายเป็นตัวหมุนๆอยู่ มีอุปกรณ์ตำส้มตำอยู่หน้าร้าน มีเตาปิ้งอาหารหลายๆอย่าง มีขนม มีผลไม้วางขาย ด้านในก็ยังเป็นร้านขายของชำเล็กๆ รสชาติใช้ได้ และราคาไม่แพง จานละ 35-40 บาท เรียกว่าถูกมากๆบนดอยอินทนนท์แล้วล่ะค่ะ ส่วนเจ้าของร้านก็คือ “ป้าดี” จะมีเอกลักษณ์อยู่ที่เสียงของป้านั่นแหละค่ะ เวลาเข้ามาแล้วป้าดีไม่อยู่จะรู้สึกเงียบเหงามาก เพราะป้าจะเป็นคนพูดเสียงดัง มีมุขตลกเฮฮา ชอบหัวเราะเสียงดังๆ แค่ได้ยินเสียงป้าก็อารมณ์ดีแล้วนะ ฮ่าๆๆๆ

 

การเดินทางมายังดอยอินทนนท์

นอกจากวิธีเช่ารถยนต์ มอเตอร์ไซค์ หรือรถแบบพร้อมคนขับมาตามเส้นทางที่ได้บอกไปแล้วนั้น ก็ยังสามารถเหมารถแดงมาจากในเมืองได้อีกด้วยนะคะ หรือใครจะใช้วิธีนั่งรถสาธารณะและโบก ก็จะแนะนำตามนี้ค่ะ ขึ้นรถสองแถวสีเหลือง สาย เชียงใหม่ – จอมทอง ที่สถานีขนส่งผู้โดยสารจังหวัดเชียงใหม่แห่งที่ 1 (สถานีขนส่งช้างเผือก) หรือไปรอขึ้นแถวๆประตูเชียงใหม่ ไปลงบริเวณตลาดข้างวัดพระธาตุศรีจอมทองวรวิหาร (บอกให้คนขับไปจอดที่ท่ารถไปแม่แจ่มก็ได้) ค่าโดยสาร 35 บาท ใช้เวลาประมาณ 1.30 ชั่วโมง จากนั้นต่อรถสองแถวสีเหลือง สาย จอมทอง – แม่แจ่ม ไปลงที่ด่านตรวจ จุดที่ 2 บนดอยอินทนนท์ แล้วก็รอโบกๆๆๆๆ…

 

บนดอยอินทนนท์ยังมีจุดที่น่าเที่ยวอีกเยอะมากค่ะ แล้วจะมาเขียนให้อ่านกันในบทความต่อๆไปนะคะ ^3^